Wat doe ik als ik een opdracht krijg die afwijkt van mijn eigen smaak? Smullen! Is het antwoord, want wat is het toch een interessante uitdaging om me te verplaatsen in de smaak en persoon van de opdrachtgever. En bovendien kom ik daardoor tot nieuwe vaardigheden en wordt mijn blikveld verbreed. Geef eens een voorbeeld, hoor ik je denken.

Ik geef je een voorbeeld

Nou, wat dacht je van een van mijn eerste opdrachten: of ik een semi-abstract vrouwengezicht wilde schilderen met blauwe lippen en daarnaast een wijze spreuk. De opdrachtgeefster gaf me de spreuk die ze wilde, en wat voorbeelden van wat ze ongeveer bedoelde.

Er kwam een vervolgopdracht

Ze was zo blij met het resultaat, dat ik een vervolgopdracht kreeg: iets soortgelijks maar dan met een stoer mannengezicht. Het leuke was: omdat het om een anonieme man ging, kon ik hem helemaal aanpassen naar haar smaak:  “graag een bredere kaak, en meer haar.” Dus enige gelijkenis met wie dan ook, berust louter op toeval, echt.

Daar haal ik voldoening uit

Om de beurt hangt nu het vrouwengezicht en het mannengezicht boven haar bank, al jarenlang. En daar gaat het mij om: dat degene die het ophangt er blij mee is. Daar haal ik mijn voldoening uit, mijn eigen smaak is daarbij totaal onbelangrijk.