En toen begon het studentenleven, met braaf studeren (ja echt) maar ook dansles, reizen en veel sociale contacten. En daarna ging ik het kantoorleven in. Zodoende lag het tekenen grotendeels stil, jarenlang. Mijn creatieve kant uitte zich wel in uitbundig kleurgebruik in mijn huis, de Utrechtse Domtoren tekenen als dank voor iemand, en nog een paar van dat soort dingen. Een studievriend gaf mij een keer een doos Rembrandt pastelkrijt met de opmerking “dat vind ik echt iets voor jou.” Dat had hij goed gezien, hoewel het nog bijna 20 jaar (!) zou duren voordat ik het ook zou gaan gebruiken.
Hoe ik uitkwam bij portretten schilderen
Maar toen ging ik ook los. Op mijn 45e besloot ik op schilderles te gaan en mocht de sluimerende kunstenaar in mij eindelijk aan de slag met verf en penseel. Ik kwam erachter dat ik mensen schilderen fascinerend vind. Hoe zorg je voor gelijkenis? Hoe vang je een bepaalde uitdrukking? Hoe geef je een specifieke sfeer weer? Dat is een levenslange puzzeltocht waar ik nooit uitgekeken op raak. Ook andere onderwerpen vind ik boeiend om al schilderend te onderzoeken.
Waarom in opdracht schilderen mijn levensdoel is geworden
Het állerleukste vind ik om schilderijen in opdracht voor anderen te maken. Om mensen blij te maken met een uniek schilderij dat helemaal aan hun wensen voldoet. Dat betekent dus me inleven in de persoon waar het om gaat. Hierdoor krijgt het schilderen een extra dimensie, wat het heel waardevol maakt om zo`n schilderij te mogen maken.
Het begon met getekende portretten van en voor familieleden en vrienden, als cadeau. Hier kwam de Rembrandt pastelkrijt van pas die twintig jaar in de kast had gelegen. Ik merkte dat mensen het op prijs stelden om zoiets te krijgen dat speciaal voor hen was gemaakt. Ze konden zelfs ontroerd raken als het om hun (klein)kind of partner ging. Het is zo mooi om zoiets te kunnen betekenen voor mensen. Daar wilde ik meer mee doen.
Hoe het er nu voorstaat
En zodoende had ik mij tien jaar na de eerste schilderles gespecialiseerd in schilderijen maken voor anderen. Inmiddels heb ik een gevarieerd scala aan opdrachten mogen uitvoeren: dieren, landschappen, stadsgezichten, schilderijen voor kinderkamers en vooral portretten van en voor dierbaren.
Het allereerste portret van mezelf en mijn zussen zie je hier in het klein, want die voldoet niet aan de kwaliteitseisen die ik nu heb. Namelijk: een portret moet goed lijken en qua kleur en sfeer passen bij de persoon in kwestie. Zelf hou ik van kleur en originaliteit, vandaar dat het latere zelfportret dat je hierboven ziet er zo flitsend uitziet. Ik word er blij van.
